Ze hadden de waterput niet gedeeltelijk gesloopt, zoals de afspraak was, maar helemaal afgebroken.
Goed, na hun gelijk te hebben gegeven, besloten we om ons flexibel op te stellen en hun
nieuwe plan aan te horen. Er was al een hele inventaris gemaakt wat er nodig was, alleen het geld was
er niet. Gelukkig hadden wij dat wel, dankzij de gulle gevers in Nederland.
Zo gebeurde het dat de jongens gingen mee helpen slopen, de meiden die niet mee mochten helpen van de bewoners, gingen met hun eigen project aan de gang. De speeltuin voor de kids.
Na flink sjouwen voor de jongens in de brandende zon, grond spitten voor de dames en afdingen voor Stefan, voor alle materialen, was de eerste dag zo aan zijn einde.
We begaven ons naar de slaapplaats die ons was toegewezen. Dit was in het huis van de chief, burgemeester.
Het was aardig wat jaren terug in de tijd. Zo moesten we, voordat we naar het toilet konden, eerst door een stal met koeien en kippen. Deze kippen en koeien lieten 's nachts ook duidelijk van hun horen. Om half 5 begonnen de hanen de dag aan te kondigen wat leidde tot bizarre moordneigingen van de teamleden. Naar de kippen toe wel te verstaan.
De volgende dag konden we flink aan de slag want er lag ook nog een ander project op ons te wachten naast de nieuwbouw van de waterput/douche en de speeltuin. We hadden namelijk ook beloofd om een methode te verzinnen voor de afdichting van een waterput. Toen de Merapi tot uitbarsting was gekomen, waren de waterputten vervuild geraakt door de as. Zo gingen ook een aantal van ons daarmee aan de slag.
Gelukkig, met hulp van de locals, waren we hier snel mee klaar en konden ons weer op de andere projecten focussen.
's Avonds werden we uitgenodigd door de chief om met hem mee te gaan naar een aantal vrienden. Dit was een mooie gelegenheid om de chief beter te leren kennen en om onze horizon te verbreden naar andere dorpjes.
Toen weer vroeg in de morgen de nieuwe dag aanbrak, hadden we nog drie projecten die liepen of gedaan moesten worden. Eén daarvan was voetbaldoelen. Het geld was op, wat hiervoor apart was gelegd, dus moesten het doen met de materialen die daar voor handen waren. Aangezien bamboe reuze sterk is en volop aanwezig besloten we om iemand te zoeken die daar heel handig mee was. Deze personen waren er genoeg, want daar werd van alles van bamboe gemaakt. Dus dit project was ook binnen no-time klaar.
We hadden nog een paar uur te gaan voordat we weer opgepikt werden door onze contactpersoon en de speeltuin was nog niet af. Allemaal namen we de kwast ter hand en lieten onze creativiteit de vrije loop. Zo schilderde Stefan een slang, Kaj een roze olifant, Hein zorgde voor de steeltjes van de bloemetjes terwijl Marian en Mirjam de lucht en de wolkjes voor hun rekening namen. Een half uur voor dat Elisha, onze contactpersoon, aankwam hadden we de laatste hand gelegd aan de speeltuin. Zo konden we terug kijken op een geslaagde tijd bij de Merapi. We mogen weten dat we iets hebben achter gelaten wat meer was dan een speeltuin, doeltjes, deksel of douche.
Er werd de avond voor we vertrokken aan een van de vertalers gevraagd waarom we dit eigenlijk doen. Hij kon uitleggen dat de liefde van God ons drijft. Zoals een oud gezegde ook zegt in Indonesie: Al het sociale werk wat je doet, doe je niet voor jezelf, maar voor God.
Toch was het ook fijn om profijt van je werk te zien. Een klein beetje te proeven van relatie zending. We konden allemaal terug kijken op een geslaagde tijd.
Het was aardig wat jaren terug in de tijd. Zo moesten we, voordat we naar het toilet konden, eerst door een stal met koeien en kippen. Deze kippen en koeien lieten 's nachts ook duidelijk van hun horen. Om half 5 begonnen de hanen de dag aan te kondigen wat leidde tot bizarre moordneigingen van de teamleden. Naar de kippen toe wel te verstaan.
De volgende dag konden we flink aan de slag want er lag ook nog een ander project op ons te wachten naast de nieuwbouw van de waterput/douche en de speeltuin. We hadden namelijk ook beloofd om een methode te verzinnen voor de afdichting van een waterput. Toen de Merapi tot uitbarsting was gekomen, waren de waterputten vervuild geraakt door de as. Zo gingen ook een aantal van ons daarmee aan de slag.
Gelukkig, met hulp van de locals, waren we hier snel mee klaar en konden ons weer op de andere projecten focussen.
's Avonds werden we uitgenodigd door de chief om met hem mee te gaan naar een aantal vrienden. Dit was een mooie gelegenheid om de chief beter te leren kennen en om onze horizon te verbreden naar andere dorpjes.
Toen weer vroeg in de morgen de nieuwe dag aanbrak, hadden we nog drie projecten die liepen of gedaan moesten worden. Eén daarvan was voetbaldoelen. Het geld was op, wat hiervoor apart was gelegd, dus moesten het doen met de materialen die daar voor handen waren. Aangezien bamboe reuze sterk is en volop aanwezig besloten we om iemand te zoeken die daar heel handig mee was. Deze personen waren er genoeg, want daar werd van alles van bamboe gemaakt. Dus dit project was ook binnen no-time klaar.
We hadden nog een paar uur te gaan voordat we weer opgepikt werden door onze contactpersoon en de speeltuin was nog niet af. Allemaal namen we de kwast ter hand en lieten onze creativiteit de vrije loop. Zo schilderde Stefan een slang, Kaj een roze olifant, Hein zorgde voor de steeltjes van de bloemetjes terwijl Marian en Mirjam de lucht en de wolkjes voor hun rekening namen. Een half uur voor dat Elisha, onze contactpersoon, aankwam hadden we de laatste hand gelegd aan de speeltuin. Zo konden we terug kijken op een geslaagde tijd bij de Merapi. We mogen weten dat we iets hebben achter gelaten wat meer was dan een speeltuin, doeltjes, deksel of douche.
Er werd de avond voor we vertrokken aan een van de vertalers gevraagd waarom we dit eigenlijk doen. Hij kon uitleggen dat de liefde van God ons drijft. Zoals een oud gezegde ook zegt in Indonesie: Al het sociale werk wat je doet, doe je niet voor jezelf, maar voor God.
Toch was het ook fijn om profijt van je werk te zien. Een klein beetje te proeven van relatie zending. We konden allemaal terug kijken op een geslaagde tijd.
Speeltuin en 1 van de doelen
Nieuwe douche en waterput in aanbouw
De derde van links is de chief, inderdaad heel jong, 24 jaar!
Deksel van de waterput
Speelplek voor de kinderen klaar!
Hallo allemaal,
BeantwoordenVerwijderenWat hebben jullie in korte tijd veel werk verricht. Het ziet er gelikt uit en de creativiteit spat er van af. Iets om trots op en dankbaar voor te zijn.
bless you all
Henk Moll
En Jafeth en Seth, hebben jullie de speelplek ook al ingewijd? We hopen dat het heel goed gaat met jullie daar! Micha en Grace missen jullie wel een beetje hoor, micha vroeg vandaag nog of hij met Jafeth mocht spelen. Achja, nog even veel nachtjes slapen en dan zien we jullie weer. Nog heel veel plezier en ook groetjes aan jullie papa en mama van Marjo en de rest van de family
BeantwoordenVerwijderenHallo allemaal, super dat jullie zo veel hebben kunnen betekenen voor de mensen rondom de merapi,wij wensen jullie veel succes toe en Gods Zegen voor nu en de komende tijd.En een dikke poes voor Hein van jacob dianne en de kids.
BeantwoordenVerwijderenEen geweldige vruchtbare tijd is dit voor jullie, Hein, je lijkt nu sprekend op je vader met die baard.
BeantwoordenVerwijderenEen gezegende leerzame tijd toegewenst groeten, Pia en Jan